أَم‌ْ يَحْسَبُون‌َ أَنَّا لاَ نَسْمَع‌ُ سِرَّهُم‌ْ وَ نَجْوَاهُمْ‌ بَلَي‌ وَ رُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُون‌َ (زخرف: 80)

آيا آنان مى‏پندارند كه ما اسرار نهانى و سخنان درگوشى آنان را نمى‏شنويم؟ آرى، رسولان (و فرشتگان) ما نزد آنها هستند و مى‏نويسند! (80)

وَ قَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَع‌ُ أَوْ نَعْقِل‌ُ مَا كُنَّا فِي‌ أَصْحَاب‌ِ السَّعِيرِ (ملك: 10)

و مى‏گويند: «اگر ما گوش شنوا داشتيم يا تعقّل مى‏كرديم، در ميان دوزخيان نبوديم!» (10)