وَ قَضَيْنَا إِلَيْه‌ِ ذَلِك‌َ الْأَمْرَ أَن‌َّ دَابِرَ هَؤُلاَءِ مَقْطُوع‌ٌ مُصْبِحِين‌َ (حجر: 66)

و ما به لوط اين موضوع را وحى فرستاديم كه صبحگاهان، همه آنها ريشه‏كن خواهند شد. (66)

فَأَخَذَتْهُم‌ُ الصَّيْحَة‌ُ مُصْبِحِين‌َ (حجر: 83)

امّا سرانجام صيحه (مرگبار)، صبحگاهان آنان را فرا گرفت (83)

وَ إِنَّكُم‌ْ لَتَـمُرُّون‌َ عَلَيْهِمْ‌ مُصْبِحِين‌َ (صافات: 137)

و شما پيوسته صبحگاهان از كنار (ويرانه‏هاى شهرهاى) آنها مى‏گذريد ... (137)

إِنَّا بَلَوْنَاهُم‌ْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَاب‌َ الْجَنَّة‌ِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِين‌َ (قلم: 17)

ما آنها را آزموديم، همان گونه كه «صاحبان باغ» را آزمايش كرديم، هنگامى كه سوگند ياد كردند كه ميوه‏هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچينند. (17)

فَتَنَادَوْا مُصْبِحِين‌َ (قلم: 21)

صبحگاهان يكديگر را صدا زدند، (21)