وَ أَغْطَش‌َ لَيْلَهَا وَ أَخْرَج‌َ ضُحَاهَا (نازعات: 29)

و شبش را تاريك و روزش را آشكار نمود! (29)

كَأَنَّهُمْ‌ يَوْم‌َ يَرَوْنَهَا لَم‌ْ يَلْبَثُوا إِلاَّ عَشِيَّة‌ً أَوْ ضُحَاهَا (نازعات: 46)

آنها در آن روز كه قيام قيامت را مى‏بينند چنين احساس مى‏كنند كه گويى توقّفشان (در دنيا و برزخ) جز شامگاهى يا صبح آن بيشتر نبوده است! (46)

وَالشَّمْس‌ِ وَ ضُحَاهَا (شمس: 1)

به خورشيد و گسترش نور آن سوگند، (1)