وَ إِذَا رَأَيْت‌َ الَّذِين‌َ يَخُوضُون‌َ فِي‌ آيَاتِنَا فَأَعْرِض‌ْ عَنْهُم‌ْ حَتَّي‌ يَخُوضُوا فِي‌ حَدِيث‌ٍ غَيْرِه‌ِ وَ إِنْ مَا يُنْسِيَنَّك‌َ الشَّيْطَان‌ُ فَلاَ تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَي‌ مَع‌َ الْقَوْم‌ِ الظَّالِمِين‌َ (انعام: 68)

هر گاه كسانى را ديدى كه آيات ما را استهزا مى‏كنند، از آنها روى بگردان تا به سخن ديگرى بپردازند! و اگر شيطان از ياد تو ببرد، هرگز پس از ياد آمدن با اين جمعيّت ستمگر منشين! (68)

أَنَّي‌ لَهُم‌ُ الذِّكْرَي‌ وَ قَدْ جَاءَهُم‌ْ رَسُول‌ٌ مُبِين‌ٌ (دخان: 13)

چگونه: و از كجا متذكر مى‏شوند با اينكه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! (13)

وَ ذَكِّرْ فَإِن‌َّ الذِّكْرَي‌ تَنْفَع‌ُ الْمُؤْمِنِين‌َ (ذاريات: 55)

و پيوسته تذكّر ده، زيرا تذكّر مؤمنان را سود مى‏بخشد. (55)

أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَه‌ُ الذِّكْرَي‌ (عبس: 4)

يا متذكّر گردد و اين تذكّر به حال او مفيد باشد! (4)

فَذَكِّرْ إِنْ‌ نَفَعَت‌ِ الذِّكْرَي‌ (اعلي: 9)

پس تذكّر ده اگر تذكّر مفيد باشد! (9)

وَ جِي‌ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّم‌َ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَان‌ُ وَ أَنَّي‌ لَه‌ُ الذِّكْرَي‌ (فجر: 23)

و در آن روز جهنم را حاضر مى‏كنند (آرى) در آن روز انسان متذكّر مى‏شود امّا اين تذكّر چه سودى براى او دارد؟! (23)