أَم‌ْ حَسِبْت‌َ أَن‌َّ أَصْحَاب‌َ الْكَهْف‌ِ وَالرَّقِيم‌ِ كَانُوا مِن‌ْ آيَاتِنَا عَجَبَاً (كهف: 9)

آيا گمان كردى اصحاب كهف و رقيم از آيات عجيب ما بودند؟! (9)

وَ يَطُوف‌ُ عَلَيْهِم‌ْ وِلْدَان‌ٌ مُخَلَّدُون‌َ إِذَا رَأَيْتَهُم‌ْ حَسِبْتَهُم‌ْ لُؤْلُؤَاً مَنْثُورَاً (انسان: 19)

و بر گردشان (براى پذيرايى) نوجوانانى جاودانى مى‏گردند كه هر گاه آنها را ببينى گمان مى‏كنى مرواريد پراكنده‏اند! (19)