وَ لِيَعْلَم‌َ الَّذِين‌َ نَافَقُوا وَ قِيل‌َ لَهُم‌ْ تَعَالَوْا قَاتِلُوا فِي‌ سَبِيل‌ِ الله‌ِ أَوِ ادْفَعُوا قَالُوا لَوْ نَعْلَم‌ُ قِتَالاً لَاتَّبَعْنَاكُم‌ْ هُم‌ْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَب‌ُ مِنْهُم‌ْ لِلْإِيمَانِ يَقُولُون‌َ بِأَفْوَاهِهِمْ‌ مَا لَيْس‌َ فِي‌ قُلُوبِهِم‌ْ وَالله‌ُ أَعْلَم‌ُ بِمَا يَكْتُمُون‌َ (آل‌عمران: 167)

و نيز براى اين بود كه منافقان شناخته شوند آنهايى كه به ايشان گفته شد: «بياييد در راه خدا نبرد كنيد! يا (حد اقل) از حريم خود، دفاع نماييد!» گفتند: «اگر مى‏دانستيم جنگى روى خواهد داد، از شما پيروى مى‏كرديم. (اما مى‏دانيم جنگى نمى‏شود.)» آنها در آن هنگام، به كفر نزديكتر بودند تا به ايمان به زبان خود چيزى مى‏گويند كه در دلهايشان نيست! و خداوند از آنچه كتمان مى‏كنند، آگاهتر است. (167)

يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِين‌َ كَفَرُوا وَ عَصَوُا الرَّسُول‌َ لَوْ تُسَوَّي‌ بِهِم‌ُ الْأَرْض‌ُ وَ لاَ يَكْتُمُون‌َ الله‌َ حَدِيثَاً (نساء: 42)

در آن روز، آنها كه كافر شدند و با پيامبر (ص) بمخالفت برخاستند، آرزو مى‏كنند كه اى كاش (خاك بودند، و) خاك آنها با زمينهاى اطراف يكسان مى‏شد (و بكلى محو و فراموش مى‏شدند). در آن روز، (با آن همه گواهان،) سخنى را نمى‏توانند از خدا پنهان كنند. (42)

مَنْ‌ يُصْرَف‌ْ عَنْه‌ُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَه‌ُ وَ ذَلِك‌َ الْفَوْزُ الْمُبِين‌ُ (انعام: 16)

آن كس كه در آن روز، مجازات الهى به او نرسد، خداوند او را مشمول رحمت خويش ساخته و اين همان پيروزى آشكار است.» (16)

وَالْوَزْن‌ُ يَوْمَئِذٍ الْحَق‌ُّ فَمَنْ‌ ثَقُلَت‌ْ مَوَازِينُه‌ُ فَأُولَئِك‌َ هُم‌ُ الْمُفْلِحُون‌َ (اعراف: 8)

وزن كردن (اعمال، و سنجش ارزش آنها) در آن روز، حقّ است! كسانى كه ميزانهاى (عمل) آنها سنگين است، همان رستگارانند! (8)

وَ مَنْ‌ يُوَلِّهِم‌ْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَه‌ُ إِلاَّ مُتَحَرِّفَاً لِقِتَال‌ٍ أَوْ مُتَحَيِّزَاً إِلَي‌ فِئَة‌ٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَب‌ٍ مِن‌َ الله‌ِ وَ مَأْوَاه‌ُ جَهَنَّم‌ُ وَ بِئْس‌َ الْمَصِيرُ (انفال: 16)

و هر كس در آن هنگام به آنها پشت كند- مگر آنكه هدفش كناره‏گيرى از ميدان براى حمله مجدد، و يا به قصد پيوستن به گروهى (از مجاهدان) بوده باشد- (چنين كسى) به غضب خدا گرفتار خواهد شد و جايگاه او جهنم، و چه بد جايگاهى است! (16)

فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحَاً وَالَّذِين‌َ آمَنُوا مَعَه‌ُ بِرَحْمَة‌ٍ مِنَّا وَ مِن‌ْ خِزْي‌ِ يَوْمِئِذٍ إِن‌َّ رَبَّك‌َ هُوَ الْقَوِي‌ُّ الْعَزِيرُ (هود: 66)

و هنگامى كه فرمان (مجازات) ما فرا رسيد، صالح و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند، به رحمت خود (از آن عذاب) و از رسوايى آن روز، رهايى بخشيديم چرا كه پروردگارت قوى و شكست ناپذير است! (66)

وَ تَرَي‌ الْمُـجْرِمِين‌َ يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنِين‌َ فِي‌ الْأَصْفَادِ (ابراهيم: 49)

و در آن روز، مجرمان را با هم در غل و زنجير مى‏بينى! (كه دستها و گردنهايشان را به هم بسته است!) (49)

وَ أَلْقَوْا إِلَي‌ الله‌ِ يَوْمَئِذٍ السَّلَم‌َ وَ ضَل‌َّ عَنْهُمْ‌ مَا كَانُوا يَفْتَرُون‌َ (نحل: 87)

و در آن روز، همگى (ناگزير) در پيشگاه خدا تسليم مى‏شوند و تمام آنچه را (نسبت به خدا) دروغ مى‏بستند، گم و نابود مى‏شود! (87)

وَ تَرَكْنَا بَعْضَهُم‌ْ يَوْمَئِذٍ يَمُوج‌ُ فِي‌ بَعْض‌ٍ وَ نُفِخ‌َ فِي‌ الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُم‌ْ جَمْعَاً (كهف: 99)

و در آن روز (كه جهان پايان مى‏گيرد)، ما آنان را چنان رها مى‏كنيم كه درهم موج مى‏زنند و در صور [شيپور] دميده مى‏شود و ما همه را جمع مى‏كنيم! (99)

وَ عَرَضْنَا جَهَنَّم‌َ يَوْمَئِذٍ لِلْكَافِرِين‌َ عَرْضَاً (كهف: 100)

در آن روز، جهنم را بر كافران عرضه مى‏داريم! (100)

يَوْم‌َ يُنْفَخ‌ُ فِي‌ الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُـجْرِمِين‌َ يَوْمَئِذٍ زُرْقَاً (طه: 102)

همان روزى كه در «صور» دميده مى‏شود و مجرمان را با بدنهاى كبود، در آن روز جمع مى‏كنيم! (102)

يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُون‌َ الدَّاعِي‌َ لاَ عِوَج‌َ لَه‌ُ وَ خَشَعَت‌ِ الْأَصْوَات‌ُ لِلرَّحْمَن‌ِ فَلاَ تَسْمَع‌ُ إِلاَّ هَمْسَاً (طه: 108)

در آن روز، همه از دعوت كننده الهى پيروى نموده، و قدرت بر مخالفت او نخواهند داشت (و همگى از قبرها برمى‏خيزند) و همه صداها در برابر (عظمت) خداوند رحمان، خاضع مى‏شود و جز صداى آهسته چيزى نمى‏شنوى! (108)

يَوْمَئِذٍ لاَ تَنْفَع‌ُ الشَّفَاعَة‌ُ إِلاَّ مَن‌ْ أَذِن‌َ لَه‌ُ الرَّحْمَن‌ُ وَ رَضِي‌َ لَه‌ُ قَوْلاً (طه: 109)

در آن روز، شفاعت هيچ كس سودى نمى‏بخشد، جز كسى كه خداوند رحمان به او اجازه داده، و به گفتار او راضى است. (109)

الْمُلْك‌ُ يَوْمَئِذٍ لِالله‌ِ يَحْكُم‌ُ بَيْنَهُم‌ْ فَالَّذِين‌َ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَات‌ِ فِي‌ جَنَّات‌ِ النَّعِيم‌ِ (حج: 56)

حكومت و فرمانروايى در آن روز از آن خداست و ميان آنها داورى مى‏كند: كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند، در باغهاى پرنعمت بهشتند (56)

فَإِذَا نُفِخ‌َ فِي‌ الصُّورِ فَلاَ أَنْسَاب‌َ بَيْنَهُم‌ْ يَوْمَئِذٍ وَ لاَ يَتَساءَلُون‌َ (مؤمنون: 101)

هنگامى كه در «صور» دميده شود، هيچ يك از پيوندهاى خويشاوندى ميان آنها در آن روز نخواهد بود و از يكديگر تقاضاى كمك نمى‏كنند (چون كارى از كسى ساخته نيست)! (101)

يَوْمَئِذٍ يُوَفِّيهِم‌ُ الله‌ُ دِينَهُم‌ُ الْحَق‌َّ وَ يَعْلَمُون‌َ أَن‌َّ الله‌َ هُوَ الْحَق‌ُّ الْمُبِين‌ُ (نور: 25)

آن روز، خداوند جزاى واقعى آنان را بى‏كم و كاست مى‏دهد و مى‏دانند كه خداوند حق آشكار است! (25)

يَوْم‌َ يَرَوْن‌َ الْمَلاَئِكَة‌َ لاَ بُشْرَي‌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُجْرِمِين‌َ وَ يَقُولُون‌َ حِجْرَاً مَحْجُورَاً (فرقان: 22)

(آنها به آرزوى خود مى‏رسند،) امّا روزى كه فرشتگان را مى‏بينند، روز بشارت براى مجرمان نخواهد بود (بلكه روز مجازات و كيفر آنان است)! و مى‏گويند: «ما را امان دهيد، ما را معاف داريد!» (امّا سودى ندارد!) (22)

أَصْحَاب‌ُ الْجَنَّة‌ِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُسْتَقَرَّاً وَ أَحْسَن‌ُ مَقِيلاً (فرقان: 24)

بهشتيان در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر، و استراحتگاهشان نيكوتر است! (24)

الْمُلْك‌ُ يَوْمَئِذٍ الْحَق‌ُّ لِلرَّحْمَن‌ِ وَ كَان‌َ يَوْمَاً عَلَي‌ الْكَافِرِين‌َ عَسِيرَاً (فرقان: 26)

حكومت در آن روز از آن خداوند رحمان است و آن روز، روز سختى براى كافران خواهد بود! (26)

مَن‌ْ جَاءَ بِالْحَسَنَة‌ِ فَلَه‌ُ خَيْرٌ مِنْهَا وَ هُمْ‌ مِنْ‌ فَزَع‌ٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُون‌َ (نمل: 89)

كسانى كه كار نيكى انجام دهند پاداشى بهتر از آن خواهند داشت و آنان از وحشت آن روز در امانند! (89)

فَعَمِيَت‌ْ عَلَيْهِم‌ُ الْأَنْبَاءُ يَوْمَئِذٍ فَهُم‌ْ لاَ يَتَسَاءَلُون‌َ (قصص: 66)

در آن روز، همه اخبار به آنان پوشيده مى‏ماند، (حتى نمى‏توانند) از يكديگر سؤالى كنند! (66)

فِي‌ بِضْع‌ِ سِنِين‌َ لِالله‌ِ الْأَمْرُ مِنْ‌ قَبْل‌ُ وَ مِن‌ْ بَعْدُ وَ يَوْمَئِذٍ يَفْرَح‌ُ الْمُؤْمِنُون‌َ (روم: 4)

در چند سال همه كارها از آن خداست چه قبل و چه بعد (از اين شكست و پيروزى) و در آن روز، مؤمنان (بخاطر پيروزى ديگرى) خوشحال خواهند شد ... (4)

وَ يَوْم‌َ تَقُوم‌ُ السَّاعَة‌ُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُون‌َ (روم: 14)

آن روز كه قيامت برپا مى‏گردد، (مردم) از هم جدا مى‏شوند (14)

فَأَقِم‌ْ وَجْهَك‌َ لِلدِّين‌ِ الْقَيِّم‌ِ مِنْ‌ قَبْل‌ِ أَنْ‌ يَأْتِي‌َ يَوْم‌ٌ لاَ مَرَدَّ لَه‌ُ مِن‌َ الله‌ِ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُون‌َ (روم: 43)

روى خود را بسوى آيين مستقيم و پايدار بدار، پيش از آنكه روزى فرا رسد كه هيچ كس نمى‏تواند آن را از خدا بازگرداند در آن روز مردم به گروه‏هايى تقسيم مى‏شوند: (43)

فَيَوْمَئِذٍ لاَ يَنْفَع‌ُ الَّذِين‌َ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُم‌ْ وَ لاَ هُم‌ْ يُسْتَعْتَبُون‌َ (روم: 57)

آن روز عذرخواهى ظالمان سودى به حالشان ندارد، و توبه آنان پذيرفته نمى‏شود. (57)

فَإِنَّهُم‌ْ يَوْمَئِذٍ فِي‌ الْعَذَاب‌ِ مُشْتَرِكُون‌َ (صافات: 33)

(آرى) همه آنها [پيشوايان و پيروان گمراه‏] در آن روز در عذاب الهى مشتركند! (33)

وَ قِهِم‌ُ السَّيِّئَات‌ِ وَ مَنْ‌ تَق‌ِ السَّيِّئَات‌ِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَه‌ُ وَ ذَلِك‌َ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيم‌ُ (غافر: 9)

و آنان را از بديها نگاه دار، و هر كس را كه در آن روز از بديها نگاه دارى، مشمول رحمتت ساخته‏اى و اين است همان رستگارى عظيم! (9)

اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ‌ مِنْ‌ قَبْل‌ِ أَنْ‌ يَأْتِي‌َ يَوْم‌ٌ لاَ مَرَدَّ لَه‌ُ مِن‌َ الله‌ِ مَا لَكُمْ‌ مِنْ‌ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَ مَا لَكُمْ‌ مِنْ‌ نَكِيرٍ (شوري: 47)

اجابت كنيد دعوت پروردگار خود را پيش از آنكه روزى فرا رسد كه بازگشتى براى آن در برابر اراده خدا نيست و در آن روز، نه پناهگاهى داريد و نه مدافعى! (47)

الْأَخِلاَّءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُم‌ْ لِبَعْض‌ٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقِين‌َ (زخرف: 67)

دوستان در آن روز دشمن يكديگرند، مگر پرهيزگاران! (67)

وَ لِالله‌ِ مُلْك‌ُ السَّمَاوَات‌ِ وَالْأَرْض‌ِ وَ يَوْم‌َ تَقُوم‌ُ السَّاعَة‌ُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُون‌َ (جاثيه: 27)

مالكيّت و حاكميّت آسمانها و زمين براى خداست و آن روز كه قيامت برپا شود اهل باطل زيان مى‏بينند! (27)

فَوَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (طور: 11)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان، (11)

فَيَوْمَئِذٍ لاَ يُسْأَل‌ُ عَن‌ْ ذَنْبِه‌ِ إِنْس‌ٌ وَ لاَ جَان‌ٌّ (الرحمن: 39)

در آن روز هيچ كس از انس و جنّ از گناهش سؤال نمى‏شود (و همه چيز روشن است)! (39)

وَ أَنْتُم‌ْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُون‌َ (واقعه: 84)

و شما در اين حال نظاره مى‏كنيد (و كارى از دستتان ساخته نيست) (84)

فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَت‌ِ الْوَاقِعَة‌ُ (حاقه: 15)

در آن روز «واقعه عظيم» روى مى‏دهد، (15)

وَانشَقَّت‌ِ السَّمَاءُ فَهِي‌َ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَة‌ٌ (حاقه: 16)

و آسمان از هم مى‏شكافد و سست مى‏گردد و فرومى‏ريزد! (16)

وَالْمَلَك‌ُ عَلَي‌ أَرْجَائِهَا وَ يَحْمِل‌ُ عَرْش‌َ رَبِّك‌َ فَوْقَهُم‌ْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَة‌ٌ (حاقه: 17)

فرشتگان در اطراف آسمان قرار مى‏گيرند (و براى انجام مأموريتها آماده مى‏شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل مى‏كنند! (17)

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُون‌َ لاَ تَخْفَي‌ مِنْكُم‌ْ خَافِيَة‌ٌ (حاقه: 18)

در آن روز همگى به پيشگاه خدا عرضه مى‏شويد و چيزى از كارهاى شما پنهان نمى‏ماند! (18)

يُبَصَّرُونَهُم‌ْ يَوَدُّ الْمُـجْرِم‌ُ لَوْ يَفْتَدِي‌ مِن‌ْ عَذَاب‌ِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيه‌ِ (معارج: 11)

آنها را نشانشان مى‏دهند (ولى هر كس گرفتار كار خويشتن است)، چنان است كه گنهكار دوست مى‏دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا كند، (11)

فَذَلِك‌َ يَوْمَئِذٍ يَوْم‌ٌ عَسِيرٌ (مدثر: 9)

آن روز، روز سختى است، (9)

يَقُول‌ُ الْإِنْسَان‌ُ يَوْمَئِذٍ أَيْن‌َ الْمَفَرُّ (قيامة: 10)

آن روز انسان مى‏گويد: «راه فرار كجاست؟!» (10)

إِلَي‌ رَبِّك‌َ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (قيامة: 12)

آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است (12)

يُنَبَّأُ الْإِنْسَان‌ُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّم‌َ وَ أَخَّرَ (قيامة: 13)

و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مى‏كنند! (13)

وُجُوه‌ٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَة‌ٌ (قيامة: 22)

(آرى) در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است، (22)

وَ وَجُوه‌ٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَة‌ٌ (قيامة: 24)

و در آن روز صورتهايى عبوس و در هم كشيده است، (24)

إِلَي‌ رَبِّك‌َ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاق‌ُ (قيامة: 30)

(آرى) در آن روز مسير همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (30)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 15)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (15)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 19)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (19)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 24)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (24)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 28)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (28)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 34)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (34)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 37)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (37)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 40)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (40)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 45)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (45)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 47)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (47)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مرسلات: 49)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (49)

قُلُوب‌ٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَة‌ٌ (نازعات: 8)

دلهايى در آن روز سخت مضطرب است، (8)

لِكُل‌ِّ امْرِئ‌ٍ مِنْهُم‌ْ يَوْمَئِذٍ شَأْن‌ٌ يُغْنِيه‌ِ (عبس: 37)

در آن روز هر كدام از آنها وضعى دارد كه او را كاملًا به خود مشغول مى‏سازد! (37)

وُجُوه‌ٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَة‌ٌ (عبس: 38)

چهره‏هايى در آن روز گشاده و نورانى است، (38)

وَ وُجُوه‌ٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَة‌ٌ (عبس: 40)

و صورتهايى در آن روز غبارآلود است، (40)

يَوْم‌َ لاَ تَمْلِك‌ُ نَفْس‌ٌ لِنَفْس‌ٍ شَيْءً وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِالله‌ِ (انفطار: 19)

روزى است كه هيچ كس قادر بر انجام كارى به سود ديگرى نيست، و همه امور در آن روز از آن خداست! (19)

وَيْل‌ٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِين‌َ (مطففين: 10)

واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان! (10)

كَلاَّ إِنَّهُم‌ْ عَنْ‌ رَبِّهِم‌ْ يَوْمَئِذٍ لَمَـحْجُوبُون‌َ (مطففين: 15)

چنين نيست كه مى‏پندارند، بلكه آنها در آن روز از پروردگارشان محجوبند! (15)

وُجُوه‌ٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَة‌ٌ (غاشيه: 2)

چهره‏هايى در آن روز خاشع و ذلّت‏بارند، (2)

وُجُوه‌ٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَة‌ٌ (غاشيه: 8)

چهره‏هايى در آن روز شاداب و با طراوتند، (8)

وَ جِي‌ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّم‌َ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَان‌ُ وَ أَنَّي‌ لَه‌ُ الذِّكْرَي‌ (فجر: 23)

و در آن روز جهنم را حاضر مى‏كنند (آرى) در آن روز انسان متذكّر مى‏شود امّا اين تذكّر چه سودى براى او دارد؟! (23)

فَيَوْمَئِذٍ لاَ يُعَذِّب‌ُ عَذَابَه‌ُ أَحَدٌ (فجر: 25)

در آن روز هيچ كس همانند او [خدا] عذاب نمى‏كند، (25)

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّث‌ُ أَخْبَارَهَا (زلزلة: 4)

در آن روز زمين تمام خبرهايش را بازگو مى‏كند (4)

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاس‌ُ أَشْتَاتَاً لِيُرَوْا أَعْمَالَهُم‌ْ (زلزلة: 6)

در آن روز مردم بصورت گروه‏هاى پراكنده (از قبرها) خارج مى‏شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (6)

إِن‌َّ رَبَّهُمْ‌ بِهِم‌ْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ (عاديات: 11)

در آن روز پروردگارشان از آنها كاملًا با خبر است! (11)

ثُم‌َّ لَتُسْأَلُن‌َّ يَوْمَئِذٍ عَن‌ِ النَّعِيم‌ِ (تكاثر: 8)

سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهايى كه داشته‏ايد بازپرسى خواهيد شد! (8)